Monday, September 21, 2009

लोकसेवेचं व्रत

Bold

दोन ठिकाणं अशी आहेत की जिथं माणसानं लाज गुंडाळून ठेवावी.
एक डॉक्टर कडे गेल्यावर आणि दुसरे देवाचे नाम गाताना.

तुका लाज सांडोनि नाचे किर्तनी.. हेच कळाले नाही तर मराठदेशाची ओळख कशी होणार भाऊ?

या लिस्ट मध्ये एक नांव अजून येणे आहे.
माणसाने रोगोपचार करून घेताना आणि किर्तनात लज्जा बाळगू नये हे तर खरेच
पण ऽऽऽ होय बरोब्ब्ब्बऽऽऽरऽऽऽ.. खाताना सुद्धा मुळीच लाजू नये.

पक्ष-पंधरवडा सरला की मी दसरा दीवाळीची वाट पहात असतो.

माझे पेपरवर्क सुद्धा तयार असते.
आज आपणास दुपारी कोणा(कोणा)कडे आणि संध्याकाळी कुठे(कुठे) सदिच्छा भेट द्यायची आहे याचे वेळापत्रक "प्लॅन--> एक्झीक्यूट ---> अचिव्ह " असे परफेक्ट तयार असत्ये !

ठरल्याप्रमाणे मी काल बंडूकाकांकडे गेलो.

आनंदवनात एक बाबा आमटे होवून गेल्ये होत्ये.
त्यानंतर आमच्या बंडूकाकांनी लोकसेवेचं व्रत घेतलं.

काकू कुणाशी तरी फोनवर बोलत होत्या
" होय .. सायंकाळी येतोय आम्ही..
.....
यावर्षी फोटोग्राफर विसरू नका....
आणि फराळाच्या पाकीटांसह मुलं सुद्धा दिसली पाहिजेत फोटोत.. आमच्या सोबत..
.....
काय म्हणालात?
मुळीच नाही... त्यांना कपडे नवीन घालू नका..
त्यांचे अंगावरचेच असू द्या...
ऍम्बियेन्स क्रिएट झाला पाहिजे नंऽऽ ऍम्बियेन्स!..

काकूंनी फोन ठेवला..

ओशाळं हसत बंडूकाका म्हणाले " आमच्या सेवाभावी संस्थेचं दशकपूर्ती वर्ष आहे यंदा ! "
या बरं फराळाला..

माझ्या समोर फराळाचं एक पाकीट बंडुकाकांनी पुढं केलं..

मी म्हणालो..
"असू द्या बंडूकाकाऽऽऽ , मला देण्या-ऐवजी एखाद्या गरजूला द्या ..
फोटोत एखादा मुलगा जास्तीचा असला, तर आणखी चांगला ऍंबियेन्स क्रिएट होईल " ..
निघतो आताऽऽ !
हॅप्पी ऍम्बियेन्स !!! सी या...

Monday, September 7, 2009

दंभेचि असतो मेलो

मॅन इज हिडन इन हार्ट ऍन्ड नॉट हेड असे कुणीतरी म्हटले होते.
पण जगातील काही विचारवंतांचे मत याबद्धल भिन्न आहे.
हे विचारवंत कोण असे कुतुहल आपणास असेल..
पण असो. मॉडेस्टीने आमचे तोंड बांधून ठेवले आहे. (पहा ते विचारवंत आम्हीच आहोत हेसुद्धा आम्ही कंसात लिहत आहोत.)
आमचे आपले क्षुल्लक मत असे की "मॅन इन नायदर हिडन इन हेड नॉर हार्ट बट हिडन इन टेस्ट बड्स"..
चव जशी किंवा अभिरुची जशी तसा माणूस.

मला एक सज्जन म्हणाला, मित्रा तू सारखे सारखे ओव्य़ा आणि अभंग लिहीत असतोस ब्लॉगात...
मित्रा, याचा तुला नसेल तरी इतरांना वात येत असेल. काय या ओव्यांमधे असं?

काय बोला आता?

असते एखाद्याची आपापली टेस्ट.
बाकी आमचे एक बरे आहे. आडाणी आहोत म्हणून वाचलो.
तुकोबा ज्ञानोबांचे उरलो तरी.
आमचे तुकोबा म्हणतात-
बरे झालो देवा कुणबी केलो! नाहीतरी दंभेचि असतो मेलो ||

आडाणी आहोत, हेपण आमचे बरे आहे अन्यथा मनाच्या गाभा-यात सावळा नाद गुंजला नसता.

मराठी भूमीची..संतभूमीची ती आर्त आहे.
टाळचिपळ्य़ांच्या संगतीत गगनाला भिडणारा हरिनामाचा घोष हे या मातीचे वैभव.
या मातीनं जीवनाला खरी चव आणली.

परत तुकोबा आठवले.
खादलेचि खावे वाटे । भेटले भेटे आवडी ॥
वीट नाही पांडुरंगी । वाटे अंगी आर्त ते ॥
तुका म्हणे पोट भरे । परि ते उरे भूक पुढे ॥

चला, निघतो आता. हॅप्पी भूक