आमटी या शब्दात जरी आम असला तरी असते मात्र खास...
गाईचं दूध धारोष्ण प्यावं अन आमटी वाफ़ाळत असलेली असावी असं एका थोर्थोर माणसाचं म्हणणं आहे.. " You might have understood so far, How modest I am .. :P

त्या विरघळलेल्या चिंच गुळाची शपथ तुला आहे" अशी कविताच मग जीभेवर येते.. अहो, जीभेवर आमटी ठेवणं ही कल्पनाच मुळात कशी काव्यपूर्ण वाटते .. नाही का? भुईमुग किंवा कच्च्या शेंगांची आमटी, कटाची आमटी, मिश्र डाळींची आमटी..या महाराष्ट्रातील एंडेमिक आणि क्रिटीकली एंडेंजर्ड प्रकारांना आपणच जोपासले पाहिजे! जर पाकशास्त्राचे "रेड डेटा बुक" पुढे मागे चापले क्षमस्व "छापले" गेले तर त्यासाठी हे सायटेशन मी माझ्याकडून करुन ठेवत आहे.... आणखी एक महत्वाचे म्हणजे "मॅनर्स" च्या श्रोणीपॄष्ठावर सरळ सरळ लत्ताप्रहार करून , भाकरी एकतर आमटीत कुस्करून खावी किंवा मग पाची बोटांचे "इंटीग्रेशन" करुन सरळ त्याचा भुरका मारावा या दोन्ही संकल्पनांची एखादी कार्यशाळा घेऊ या का आपण?