अहोऽऽऽऽ, ऐकलं काऽऽ ?
ऐकलं काऽऽ ?ऐकलं काऽऽ ?ऐकलं काऽऽ ?
( कोरा कागज था ये मन मेरा हे गाणं आठवा अन् मग त्यातील तेरा तेरा तेरा प्रमाणेच इथलं ऐकलं का? ऐकलं का? ऐकलं का? गॄहित धरा.)
कुटुंबाच्या हातात वर्तमानपत्र..
मी चाट पडलो.
आश्चर्यातिरेकाने मला काहीच सुचेनासे झाले.
हातात लोकमत चे हेडलाईन कुटुंबाने सस्मित चेह-याने दाखविले.
बायकोचे ऐका अन्यथा पस्तावाल ..
"बीवी जो बोलती है वो सुनो" हा दस्तुरखुद्द सर्वोच्च न्यायालयाचा निर्णय असल्याची हेडलाईन पेपरात दाखवताना कुटुंबाच्या चेह-यावर आनंदाचा वसंत फुलला होता.
शहाण्या माणसाने बायकोचे ऐकावे, हा संदेश आजवर प्रत्येक धर्मग्रंथाने दिला आहे.
कांचनमॄगाची शिकार करण्यासाठी स्वये प्रभू रामचंद्र गेले होते तिथं आपण किस झाड की पत्ती?? असो.
पत्नीच्या उपहासाला उत्तर द्यावे म्हणून महाकवी कालिदास घर सोडून बाहेर पडला. जर तो बाहेर पडला नसता तर कुमारसंभव संभवले असते का?
तात्पर्य बायकोने जे सांगितले ते निमूट ऐकावे..
बायकोचे ऐकून माणूस अनेक भानगडींमध्ये अडकतो पण न ऐकण्यामुळे नित्य डोकेदुखीचा त्रास जडू शकतो.
त्यामुळे, दगडापेक्षा वीट मऊ या न्यायाने ऐकायला काय बिघडते.
नाथांचे एक भारूड आहे,,
भजन करावे गाढवाचे .. पाय धरावे बायकाचे ..
बहुजन समाज चेतवण्यासाठी नाथांनी सर्वसामान्य माणसाच्या भाषेत जीवनमुल्यांची मांडणी केली.
त्याला भारुडांचं रुप दिलं.
भारुडं ऐकताना त्यातील विचित्र शब्दरचनेकडे लक्ष वेधून घेतात नाथ आणि मग निरुपण..
"गाढ वाचे(ने) भजन करा, आणि बा "येकाचे" पाय धरा".
प्रपंच हे तो भोलेनाथाचं ब्रीद..
जरी त्याचं बहिरंग प्रपंचाचं असलं तरी अंतरंग परमार्थरुप होवू शकतं..
बाय दि वे तुम्ही,महादेवाची आरती ऐकली आहे का??
होय होय, महादेवाची आरती??
त्या ओळी आठ्वा.. "ऐसा शंकर शोभे, उमा वेल्हाळा..."..
आदिनाथ शंकर सुद्धा बायकोचे वेल्हाळ वेल्हाळ आहेत.
मग आपण किस झाड की पत्ती..
बायकोच्या सोबत जगलेल्या ,सत्व रज तमाच्या संसाराचं बिल्वदल अर्पण करावं त्याचे चरणी आणि शाश्वताचा शोध घ्यावा.. नाही का?
जय भोलेनाथऽऽ चलो सी या. हॅप्पी बायको, हॅप्पी प्रपंच"....
No comments:
Post a Comment