लठ्ठ होतोय, पण तरीसुद्धा लोणी खातोय ! तुपालोण्यावर आपलं भाऽरी प्रेम.... बटर नं माखलेल्या पिज्झाचा आपण सन्मान करतो.. पण काकडारतीच्या लोण्यावर जीव जडलाय.. काय करणार? तुकोबा आठवले परत.. "मॄदू सबाह्य नवनीत, तैसे सज्जनाचे चित्त !" परदुःखानं वितळून जातं ह्रदय त्याचं "लोण्य़ाऽऽऽप्रमाणं"..
हा पदार्थ एकतर इरिव्हर्सिबल आहे.. एकदा शहाणा झाला की पुन्हा काही केल्या दुधात मिसळत नाही..स्निग्ध..मॄदू..
आमच्या उजनीत उत्सव सुरु आहे, कार्तिकी पौर्णिमेचा.. गणेशनाथांचा काकडा सुरु झाला की डोक्याऽऽत अश्या रेसिपीज चमकून जातात..कोप-यात हरिपाठाचा घोष ऐकू येतोऽय.. मंथूनि घे नवनीता, तैसे घे अनंता.. :)...
No comments:
Post a Comment