वर्गात बॉटनी शिकवताना चुकून एकदा व्हेन्स म्हणजे "पानातल्या शिरा"म्हणण्याऐवजी, "पानातला शिरा" असं बोलून गेलो.पर्याय नाही...काय करणार..एकतर तूपावर असणारे विलक्षण प्रेम आणि मग तूपाला आत्मसात करून जीभेला घायाळ करणारा हा प्रकार...
शिरा शक्यतो हॉटेलात खाऊ नये हा सल्ला मी अनेकांना निव्वळ प्रेमापोटी देत असतो. हॉटेलांचं तुपाशी प्रेम कदाचितच जमतं... एखादा महापुरुष असतो, कुठेतरी बाजीराव रोडवर जो उकडीच्या मोदकावर तूप ओतून प्रतिक्रियेसाठी डोळ्यात प्राण आणून पहातो.. बाकी हॉटेल्स या पाकशास्त्राच्या वजीराचा घोर अपमान करतात. शिरा तसा सोज्वळ असला तरीही वैविध्याचं लेणं हासुद्धा हौसेनं स्वीकारतो. बदामाचा शिरा हा त्यातला मुकुट. बाकी रव्याचा किंवा मैद्याचा असे सर्वसाधारण प्रकारसुद्धा आहेतच. प्रसादाचा शिरा रव्याचा तर जावायासाठीचा शिरा बदामाचा हे एक पारंपारिक सत्य आहे. शिरा एकदा तोंडात "शिर"ला की मीसुद्धा आस्वादाचा हात धरून रसनारसाच्या डोहात खोल बुडी मारतो.
No comments:
Post a Comment