थो.प.त.(थोर्थोर पर्यावरण तज्ञ) अंतूकाकांच्या घरचा फराळ माझ्यासाठी अत्यंत महत्वाचा. :)
शुद्ध तुपाचं लेणं घेऊन येणारा एकेक लाडू असा चीनच्या विस्तारासारखा.
त्यावर तिबेट आणि तैवानसारखे सुक्यामेव्याचे तुकडे.
हा लाडू तोंडात "माओ अथवा न माओ", मी मात्र फराळासाठी पाच सहा किलोमीटर चा "लॉंग मार्च" करून जात असतो.
अंतूकाका घरीच भेटले.
येणारा काळ हा मानवजातीसाठी कसा असेल या विवंचनेने अंतूकाकांचा मुखचंद्रमा मलूल झाला होता.
काकूंना मात्र यातले काही कळत नाही.
आल्यागेल्यांचं आतिथ्य करावं, पोराबाळांच्या सुखी संसाराच्या बातमीनं भरून पावावं, दरवर्षी फक्त दीवाळीच्या सुट्‍ट्य़ांमधे भेटायला येणारी चिमणी पाखरं !
त्या नातवंडांच्या आठवणींचं गोकुळ आणि परत नव्या सुट्‍टीची वाट पहाणं यात या माउलीचं कालक्रमण होत असतं..
"दीवाळीच्या सुट्‍टीतच भेटायला येतात रे.
उन्हाळ्यात येवू शकत नाहीत कारण कुठंतरी ट्रीपला जातात.
पुन्हा वर्षभर त्यांची वाट पहायची ...
आणि यांचं काहीतरी जगावेगळंच असतं...
यंदा दीवाळीत नवीनच खुळ..
नातवांना म्हणाले की फटाके आणायला नकोत.
पर्यावरण बिघडतं म्हणे त्यामुळं.
मुलं हिरमुसली होवून गेली.
मीच सुबोधला म्हणाले, जा घेऊन ये त्यांच्यासाठी फटाके.
मी समजावेन ह्यांना.. "
काकू म्हणजे अंतूकाकांच्या इंटेलेक्चुअल लाईफची पॅराडॉक्सिकल डेस्टिनी आहेत.
त्यांना अंतूकाकांचा वैचारिक दॄष्टीकोन उमजत नाही. :O
एक मात्र खरं की या काकूंच्या हातचा फराळ अमॄतातेही पैजा जिंके असा..
अंतूकाकांच्या पर्यावरणाच्या लंब्याचौड्‍या बाता ऐकत ऐकत मी काकूंनी दिलेला फराळ संपवला आणि निरोप घेतला.
हॅप्पी पर्यावरण !
No comments:
Post a Comment