Friday, November 21, 2008

गंपूकाकांच्या कल्पनाची मला खाऊ घालण्याची अनिवार इच्छा असते!!! मग ती एखादी डिश करुन वाढते सुद्धा! पण तो पाकशास्त्राचा विनोद काही केल्या जीभेला झेपत नाही! ती एकदा मला चिडून म्हणाली सुद्धा!!! की तुमची अज्ज्जूऽऽऽन टेस्ट डेव्हलप झाली नाऽऽऽऽऽही!!!! काय करणार? आपला स्वभाव भिडस्त, उगाच खावं निमूट... हौसेनं बोलावून वाढलंय तर! पण राव कधी मनात येतं की सरळ स्पष्ट म्हणावं - तूझी टेस्ट बिस्ट घाल तिकडे "ओव्हन" मध्ये... :P चोचलेबहाद्दरांना हे कचकड्याचे पदार्थ पचणार कसे? असोऽऽऽ
पण जेवू घालतीये नाऽऽऽ :) :) ... फरगेट अदर मॅटर्स.. बी अ स्पोर्ट !!!!!!!!!! (हे आमचे स्वगत :P )
इथं जेवणाचा विषय चाल्लाऽऽय़ अन आम्हाला माउली आठवणार नाय??????? कसं शक्य आहे??????
ओवी आठवली माउलीची-
"कुमुद दलाचेनि ताटे। जो जेविला चंद्रकिरणे चोखटे।
तो चकोरु काई वाळवंटे। चुंबितु असे?"

एकदा चोचल्यांची ओढ लागली की बेचव कै आवडत नाय राव !!!!!!! कल्पनाला एकदा सांगायचंय- माझ्या माउलीच्या हातचं एकदा जेऊन बघ!!! चव जीभेवरनं उतरणार नाही!!!! पऽऽण जाउ दे, तीची अज्ज्जून काय टेस्ट डेव्हलप झाली नाय!!!

No comments: